Hani şu bana yakıştıramadığın şeyler var ya işte hepsini senden öğrendim. Dura dura, baka baka, canımdan can çıka çıka, bilenip tükene tükene yok sayılmayı, her seferinde itilip kakılmayı, canın isteyince 2 damla sevgi kırıntısını sadaka verir gibi vermeyi, ölüşürken ellerinde can vermeyi, acıya duvar gibi dikilmeyi, duvarlarına çarpıla kırıla kırılan kalbimi onarıp yine senin eline bırakıp al bunu da kır demeyi senden öğrendim.
Kayıp olmayı, kayıp kalmayı zamanı gelince bulunmayı her defasında yeniden umutlanıp, umut fakiri kalmayı da senden öğrendim. Şimdi git sonra gel demeyi, kendi bencil dağımda kraliçe olmayı, anlayıp anlamamazlıktan gelmeyi de senden öğrendim....aklıma bile gelmeyen olumsuz ne varsa hepsinin var olduğunu ne yazık ki senden öğrendim.
Bu şarkı aslında benin şarkımdır ama bu gün bu şarkıyı onun için paylaşıp, onun için yazdım yani şimdi yanımızda olan sevgili arkadaşım kardeşim için ....hep aynı üzgünlüğe ve hüzüne sarılmış, kalbi kırılmış avuntu ararken ve Terasta kendi derdimizin resmini çizerken :/
Başlayacağım şimdi bu aşk meşk acılarına ben beeeeee hüzün gribi mi çıktı da bizim mi haberimiz yok nedir ??
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder