Beyaz Show' da Funda Arar vardı ve benim sevdiğim şarkıyı canlı yorumladı '' Senden Öğrendim''.. Hüseyin' ın nefesine sağlık yine işledi içime, sızladı canımın en derin köşesi.
Hepimiz birilerinden bir şeyler öğreniyoruz ya hayat öğrendiklerimize can simidi tutunup boğulmamaya çabalamakla geçiyor. Çoğunlukla geride kalan, geç kalan hep biz oluyoruz. Soluyoruz ciğerlerimize ince sızı havasını, hastalanıyor benliğimiz, habis ur gibi kalıyor onlarca yıl acıya dair ne varsa.
Ben acıya duvar gibi durmasını galiba 6 yaşındayken öğrenmeye başladım. En sevdiklerimi bu dünyadan yollarken, Annemi gecenin koyu saatlerinde bekçiler babamın mezarının üstünden acısından sersefil uyuşmuş getirirken. Cam pervazına çıkmış yine acısına yenik ne yapacağını bilmez Annemi ''Anne ne olur sende bizi bırakıp gitme'' diye yalvarırken aklımın en ucuna en acı hayat hikayem yazılıyordu.....o anda duvar gibi durmayı çocuk aklınla işlemeye başlıyorsun küçücük bedeninden olmadık bir güç çıkıyor...o güç senin artık hiç bir zaman olamayacak Baban oluyor. Kendi varlığının sebebi olan birinin yoksulluğundan da zenginlik yaratmayı öğreniyorsun.
Acıya duvar gibi durmak yazımından söyleminden çok gerçek bir yaşam biçimi oluyor. Büyüdükçe yenileri ekleniyor, eklendikçe büyüyor, büyüdükçe daha kalın ve aşılmaz oluyor..aslında duvar dediğimiz yerin en ortasına kendi korkak benliğimizi çocukluğumuzu saklıyoruz...Hayat akıp gidiyor sevdalar bitiyor geride acı kalıyor, alışkanlık kalıyor her olumsuzluğa göğüs germeyi öyle bir öğreniyoruz ki sonunda insanlıktan istifa etmiş bir halde buluyoruz kendimizi............................................................................................
daha da yazılası var ama uyku öyle bir aniden geldi ki sıcacık koynunda rüyalara aş erer gibi uyuyasım var..iyi geceler :)
Acıya Duvar Gibi Durmak.... :((
YanıtlaSil