Mszhar Osman Ruh ve Sinir Hastlıkları Hastanesi yani nam-ı diğer Bakırköy Akıl Hastanesi.
Dün Annemi ikna edip dışarı çıkartmayı başardık, Dolmabahçe de deniz havası eşliğinde kahve içerken Validenin başı dönmeye başladı, kasılmaları çoğaldı, arabaya attığımız gibi doğru Bakırköy de aldık soluğu.
Anneme bakılırken dışarıda bir havuza derin ve düşünceli bakarken Rodin' in Düşünen Adamı, bende ona bakakaldım derin ve düşünceli.
O havuza, ben ona baktım...o beni düşünmezken ben onunla birlikte onca şey düşündüm. Hepsini düşünmekten beynim yoruldu en sonunda sadece onu düşündüm...Öyle ya ! bunca zaman o hastanenin Başhekimliği önün de kim bilir kaç hasta ve hasta yakını derdine ortak oldu. Onu ilk gördüğüm zaman geldi aklıma...16 yaşında yaz aylarında bir spor dergisinin Foto Muhabirliğini yapıyordum. O zaman ki Başhekim Yıldırım Aktuna idi. Onunla Röportaj için geldiğimde tanıştım ilk, ama tanımamazlıktan geldim :) o zamanlar serde gençlik var ya, kim ne yapsın kendi düşüncelerinde kaybolmuş bir heykeli. Sonra bir kaç kere daha gördüm her gördüğümde ilk gördüğümden daha fazla anlamlı geldi bana. Dün gece ki karşılaşma ise tam bir aşk oldu...çünkü bu sefer öyle yakın öyle benden içeri bir durumla selamladı ki beni. Dünyanın en güçlü adamı olsa, onun yanında bu kadar güvende hissetmezdim kendimi sanırım.
Velhasıl derin bağ kurdum Düşünen adam ile ben arasında. Uzak olsa da fiziksel olarak düşündüğün yer bana, varsın olsun....ben bilgisayarımın Masa üstüne kondurdum seni.
Anne iyi şu anda ağrı kesici kas gevşetici yapıp yolladılar...akşam başlayan sefa gece sabaha karşı eve yorgunlukla dönmekle son buldu....
Haydi Kalın Sağlıcakla....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder