Reşat Nuri Güntekin' in bu isimli bir romanı vardır. Bilinen eserlerine rağmen bu roman pek az bilinir ama benim en sevdiğim romanıdır. İlk okuduğumda sanırım 15 yaşlarında falandım. Sonra 5 kere daha okudum sanırım. Her okuduğum da ayrı bir anlamla kazındı aklıma.
Geçen yine başladım bu romana bir kez daha....Kadınlara düşman olan adamların gerçekten nasıl o raddeye vardıklarını bilmek istemişimdir hep. Kadın o kadar kötü ise adam nasıldı o esnada ? Adam ne yapmıştı ki bu kadar çirkinleşmişti kadınlar yada ne yapmamıştı adamlar. Her iki taraftan dinlendiğinde garip bir muamma çıkar mı ki ortaya, kim haklıdır en sonun da yada kim haksız ?
Sırf bir kadın üzdü, kırdı diye diğer kadınların ne suçu var peki, hep melek olan tarafı bu işin adamlar mı ki ?
Soruların yanıtları olsa da hep bir taraf eksik kalır ya...bu savaşın galibi yok aslında, kaybedeni de.
Sadece bizler varız, kadın ve erkek, dişil ve eril, ben ve o vs. nasıl çoğaltırsak nasıl yakıştırırsak öyle işte.
Bir adamı kadın düşmanına çevirmeden, bir kadını da erkek düşmanına çevirmeden gidilmez mi bu hayattan ki ?
Yada düşman diye bildiğimiz kişiler en çok sevenler ve üzülenler tarikatından mi ki ?
Bu roman bitene kadar düşün dur artık işin yoksa :)
Sevdiğiniz ve kalbinizde yer eden romanları hayatınız boyunca en az 10 kere okumalısınız bence. Çünkü her zaman diliminde öğrendiğimiz yaşadığımız şeylerle pekişen, çelişen, çakışan öyle noktalara denk geliriz ki. Yazarlar ve Romanları her devrin sanat eserleridir bence, ne zaman yazıldığı değil ne yaşandığı ve nasıl yansıtıldığı önemli.
Mevzu biz insanoğlu ve kızı olduğumuz sürece varsın ilk çağ devrini anlatsın o roman içinde yaşayan ve hayat bulan bizleriz ya yine....
Sizde daha önce okuduğunuz ve sevdiğiniz romanı tekrar yerinden çıkartın ve okumaya başlayın aynı keyifte fakat bambaşka bir boyutta okuyup anlayacaksınız bu sefer eminim..iyi okumalar :)
Bunu yazası geldi Nickimsiz' in bu gece de :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder