Can çekti, aş erdi...hani öyle anlar olur ya birisi vardır, ah şimdi yan yana olsaydık ne patlatırdık muhabbeti dediğimiz. Bu gün de öyle bir dost çekti canım. Kahveler arka arkaya yapılırken saatin kaç olduğuna aldırmadan, siyasetten girip, en derin sırlarıma kadar döküp sayacağım, bir susup, bir dinleyeceğim gece olunca da koynunda huzurla uyuyacağım dostuma ihtiyacım var bu gün. Her hangi bir özelliği yok bu günün, öyle bir sıkıntılı sıcak işte her zaman ki gibi. Öyle susmuşum ki, konuşasım var...bir günlük barış olsa ne iyi olurdu değil mi ? sonra yine düşman olsun bana, nefret dağlarının en derinine gömsün mühim değil. Bir günlük o karanlık perdesini aralayıp açsın ama....bu gün en çok onun beni dinlemesine ihtiyacım var, onun anlattıklarını dinlemeye ihtiyacım var. Bu gün o dostuma ihtiyacım var...
Öyle işte...sıcak bunaltırken bir de bu susmuşluğun ağırlığı altında ezilmekten bunaldım. Geçer mutlaka ki bu kriz anı da, geçerken yine yüreğime inip geçmesin, ötekini atlattım bu sefer ne olur Allah bilir :)
Haydi Kalın Sağlıcakla....
canınızın cektiği dost sizinle dost mu gerçekten ?
YanıtlaSilsizin ona ihtiyacınız olsa bile, onun size yoksa..daha çok üzülürsünüz..kendinize bunu yapmayın..yazık
YanıtlaSilEskiden dosttu..çünkü onun öngördüğü buydu, şimdi değil.İnsanların alışkanlıklarından vazgeçmesi zor, en azından benim için zor oluyor. Onun bana ihtiyacı olsun yada olmasın,her daim mutlu olsun ama, benim arada bir tutuyor yazıyorum...geçiyor sonra yavaşça :)Yorum için teşekkür ederim, kendinize iyi bakın.
YanıtlaSil