börtü böcekli, içinden kuşlar kelebekler geçen yazılar yazmayı özlüyorum bazen. Eskiden yazardım, çünkü yazmaya değecek biri vardı. Aklıma geleni ayarsız, soluksuz tarifsiz bir heyecanla aklımdan kalbime, kalbimden harflere dizerek tam adres teslimli yazılar.
Bazı kadınlar konuşarak anlaşmayı sever, ben hissederek anlaşmayı seviyorum. Sözler uçuşup kaybolur, yazılar sakladığın, koruduğun yere kadar senindir, aşkının da, hüznünün de, mutluluğunun da en kalıcı şeklidir. Aklına estikçe dönüp okursun, hatırlarsın, unutmazsın. Unuttuğunu sandığın şeyler 3 boyutlu film gibi canlanır gözünün önünde kimisine kalbin inceden sızlar, kimine gülersin, bazısını da özlemle anarsın ama en önemlisi o duyguları yeniden hissetme isteği yok mu ? işte o bitirir insanı eğer kaybetmişsen bir şekilde ve hala unutmayı becerememişsen kıvranırsın çaresiz. nefretine yenilip bitirdiysen öfke kaplar her yanını canın yanar kanarsa eğer dilinden ah lar dökülür yine adres teslimi, yada artık durağan ve sıradanlığa girmişse canlandırmak için kaynak eser gibi yararlanırsın. eskiyi anımsamak iyidir eğrisi ve doğrusuyla. içinde boğulmadan ama :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder