Rumeli caddesinin orta kısmında Pangaltından giderseniz solda, Teşvikiye tarafından gelirseniz sağda kalan Golden Çikolatacısı vardı. O çikolatacının ara sokağına girdiğiniz de ilerde sağ köşe de Eniştemin berber dükkanı vardı. Eniştemin dükkanına uğradığımız zaman o çikolatacıdan kalıp kalıp çikolatalar alırdı Eniştem bize, bayramlarda mutlaka 2-3 kat elbise seçtirirdi orada ki toptan mağazalardan. Rumeli Caddesi küçük parke taşlıydı o zamanlar...çok deeğil bu zaman 80' lerin ortalarından bahseddiyorum.
Sonra Dizney adında çocuk ayakkabıları satan ve tabelasında Miki Fare olan bir mağaza vardı, ayakkabılarımız hep oradan alınırdı. Nişan Taşının olduğu yerin tam karşısında şimdi ünlü bir mağaza olan yerde ise Ankara Pazarı adlı bir market vardı. İlk Paket bakliyatları orada gördüğümü hatırlıyorum...yoksa hepsi kilo ile satılırdı .Bende Dinozor olmuşum maşallah yani :)))))
Ama Nişantaşı o zaman Nişantaşıydı asıl...Teneke Mahallesi bile vardı, bıçkın delikanlıları vardı, mahalle ve komşuluk kültürü vardı. Nişantaşında hiç bir çocuk kaybolmamıştır bence çünkü mutlaka biri sahip çıkar oradan buradan tanıdık çıkar çocuğu ailesine en geç 1 saat içinde teslim ederlerdi.
Ergenlik dönemlerinde Hadi Çaman Tiyatrosu önünde şimdinin kadınlarının, kızlarının hatsa olduğu Nejat İşler ' in işporta tezgahı vardı. Saçları uzun, dar kotu ve atletleri ile meşhurdu o dönem ve o zaman bile hayran kitlesi çoktu. Benim kitap ve eski dergi almışlığım çoktur mesela, sırf salak salak bakalım da içimiz rahatlasın, bünye adam nedir bilsin öğrensin diye, öyle bir hoştu yani adamceğiz :))
Sonra bir cafe vardı orada yine...genç kız rüyası diye bir tatlısı vardı ama sipariş etmesi biraz cesaret işiydi çünkü koca bir muzu tabağın orta yerine bütün ve diklemesine koyup öyle servis ederlerdi çikolata sos eşliğinde...benim sipariş edip ucunu da görmemiş gibi ısırmışlığım var sırf piçlik olsun diye :) yiğit delikanlı kız havasındayız ya kim takar edep adabı yani..eh yapılması gereken ve yıllar sonra yazılması vacipmiş ki yapmışım, oh ne iyi olmuş :)
Haa birde Valikonağı caddesinde sadece bir spor kıyafetleri satan mağaza vardı adı da Fuat Hayat' tı, hala duruyor mu bilmiyorum ama okul gösterilerinde orada pisi pisi ve mayo bulmak için haftalar öncesinden sipariş vermek gerekirdi çünkü geç kalırsan gösteri ve onca ay hazırlık boşa giderdi. Şimdiler de Deniz anası gibi olsak ta eskiden Jimnastikçiydik yani..lütfen çok bi reca edeceğim :))
Çakmakçısı, avrupa ürünler satan işportacıları ve insanları ile kendi halinde yine canlı ama daha samimi bir yerdi benim bildiğim Nişantaşı...Şimdi yine güzel ama insanları bir soğuk, balık bakışlı çünkü, çoğunda botox var..yada herkes aynı cins saç baş ve kıyafetlerle geziyor, herkes benzersiz bir benzerlik içerisinde....Valikonağında ki Konak Pastanesini de unutmayalım meyve şekerlemeleri ve her türlü ürünü ile bana göre hala en birinci Pastanesidir Nişantaşı nın ve eskidir.....
Haydi kalın sağlıcakla..sıcak sıcak okuyun içiniz serinlesin :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder